در گفت‌وگوی قدس آنلاین با حجت‌الاسلام دکتر مصطفی صادقی،  عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، سیره و سبک زندگی حضرت ام‌البنین(ع)، بانوی فضل و معرفت را مورد بررسی قرار دادیم.

حجت‌الاسلام دکتر صادقی در پاسخ به این سوال که حضرت ام البنین(س) چگونه شخصیتی داشت که پس از شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) لایق همسری حضرت امیرالمؤمنین(ع) شد و فرزندان رشیدی مانند حضرت عباس(ع) تربیت کرد، می‌گوید: ازدواج حضرت علی(ع) با این بانو، پس از شهادت حضرت زهرا(س) نبوده است بلکه بنا به وصیت خود حضرت زهرا(س) که به علی(ع) فرمود با دختر خواهرم ازدواج کن تا سرپرستی بچه‌ها را داشته باشد، حضرت با امامه دختر زینب بنت رسول‌الله یعنی با نوه پیامبر ازدواج کرد. ازدواج او با جناب فاطمه کلابیه که به ام‌البنین شهرت دارد، حدود چهارده سال بعد بوده است زیرا تولد حضرت ابوالفضل العباس(ع) را در سال 26 می‌دانند. بنا به آنچه یکی از نسب شناسان بیان کرده است، ازدواج با این زن از سوی امیرالمؤمنین(ع) به جهت دارا شدن فرزندی دلاور و شجاع بود زیرا به برادرش عقیل که آشنا به انساب و خاندان‌ها بوده، می‌فرماید همسری از خاندان شجاع به من معرفی کن تا فرزندی دلیر برای من بیاورد. عقیل هم این خانم را که از قبیله بنی‌کلاب است به او معرفی می‌کند. معلوم می‌شود این سخن درست بوده که فاطمه دختر حزام چهار فرزند رشید برای امیرمؤمنان آورد که همه در کربلا مدافع حریم ولایت بودند.

او به سیره تربیتی حضرت ام‌‎البنین(س) نیز اشاره کرده و می‌گوید: سیره تربیتی حضرت ام‌البنین(س) از نکات بسیار مهم در زندگی ایشان است. هر چند که اطلاعات زیادی از زندگی او و چگونگی تربیت فرزندانش نداریم ولی روشن است وقتی چنین فرزندان برومندی تحویل جامعه می‌شود، حکایت از آن دارد که تربیت مادر بسیار تأثیرگذار است. مطلبی که در روایات آمده این است که ام‌البنین در هنگام بازی دادن کودکانه پسرش برای او اشعاری می‌خواند که رویکرد توحیدی داشت و می‌گفت تو را در پناه خدای یگانه قرار می‌دهم. اینکه مادر از ابتدای زندگی، خدا را به فرزند بیاموزد بی‌تردید هم فرزند در آینده توجه بیشتری به این مقوله خواهد داشت و هم خدای بزرگ به این شخص عنایت خواهد کرد.

ام‌البنین(س) پیام آور بزرگ عاشورا

 عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با بیان لزوم الگو گرفتن از شخصیت اجتماعی حضرت ام البنین(ع) تصریح می‌کند: باید فکر کرد چگونه این مادر فرزندانی تربیت کرده که امام حسین(ع) به عنوان امام زمان و انسانی معصوم به یکی از این فرزندان خطاب بنفسی انت می‌کند. این افتخار بزرگی برای حضرت ابوالفضل(ع) است که برادرش در کسوت امامت به او می‌گوید جانم فدایت. قطعاً تربیت مادر در این موضوع نقش دارد. حتماً مادر به شیوه عملی به فرزند خود آموخته که در دو راهی‌ها آن راهی را انتخاب کند که به حق منتهی می‌شود و انتخاب حضرت ابوالفضل(ع) در برابر امان دشمن، همراهی برادر را به دنبال دارد.

دکتر صادقی در پایان با تاکید بر اینکه حضرت ام‌البنین(س) را یکی از پیام‌آوران بزرگ کربلا و یکی از مبلغین اسلام می‌دانیم، اظهار می‌کند: اگر چه ایشان در واقعه کربلا حضور نداشت اما بی‌تردید می‌تواند یکی از پیام‌آوران این واقعه بزرگ باشد. اینکه چهار فرزند خود را در راه خدا و برای دفاع از حق و حمایت از امام و پیشوای خود قربانی کند و مانع آنان برای حضور در کنار برادرشان نشود و پس از اطلاع از کشته شدن آنان نیز هیچ‌گاه شکوه‌ای نداشته باشد، تبلیغی بزرگ برای دین اسلام می‌شود که چگونه اهل آن برای اهداف مقدس خود جان‌فشانی می‌کنند یا مادرانی این‌چنین فرزندان رشید و برومند خود را در راه آن دین قربانی می‌کنند.